zor çocukla imtihan: sandalye olsam keşkem

Yorganın altındayız kakara kikiri uyuyacak güya da ben kalkıp makinadaki çamaşırları boşaltacağım.

-"keşke sandalye olsam anne. ne güzel bütün gün evde. hiçbir işi yok.okula da kursa da gitmek istemiyorum. sandalye olsaydım keşke."

Neee sandalye mi :)))

-"öyle sanıyorsun sen.bir sandalyenin işi olmaz mı? bir kere ödev yapacağım diye üzerlerinde zıp zıp zıplıyorsun. zavallıyı ters çevirip yerlerde siper kuruyorsun. senin bir milyon tane küçük çorabını asmaya yer bulamayınca onların üzerine asıyorum."

-"off tamam tamam çok işi varmış. o zaman keşke perde olsam. onun hiç işi yok sadece camda öylece."

-" nasıl işi yok nasıl!!! ah ona sor nasıl yoğun bir iş hayatı var. iki tane ipi var bir kere çek aşağı çek yukarı. camı açarsın tozlar üzerine yapışır kapkara olur. güneş yakar, bronz olur, incelir. dışarda köpek havlar sen itip, çekiştirip durursun vega mı havlayan şeker mi bakacağım diye. çok meşgul gördüğün gibi perdelik kolay değil."

-"hımm o zamaaan tavan olurum. hah buldum tavan. onun hiiiiç işi yok bütün gün duruyor"

-" sen hiç tavanlık yapmamışsın belli aslında evdeki en büyük sorumluluk tavandadır."

-"ne sorumluluğu anne??!!"

-"bir kere sen elinde matkap tor tor acımadan delikler açıp avizeler, lambalar takıyorsun zavalli tavana. sonra da aman tavan canım tavan sıkı tut bunu tepemize düşürme diyorsun. hadi tavancık tuttu avizeyi e asma tavanın aluminyum profillerini tut diyorsun, kartonpiyerleri de tur diyorsun. Hem de sen gece uyuyorsun mışıl mışıl.oysa o gece gündüz hep görev başında, tutuyor sıkı sıkı üzerine taktıklarını.gecesi gündüzü yok çalışıyor emektar tavan bak yukarı hala mesaisi bitmemiş."

-"anne uyuyicam yarın kursum var."

:))))